ปฏิบัติกันเถอะ
จงหายใจเข้า หายใจออก อยู่อย่างนี้แหละ อย่าใส่ใจกับอะไรทั้งนั้น ให้กำหนดอยู่กับลมหายใจ ไม่ต้องคิดว่าจะเอานั้น จะทำนี่ ให้รู้จักแต่ลมเข้า-ลมออก เข้า ออก พุท-เข้า โธ-ออก อยู่กับลมหายใจ เอาอันนี้เป็นอารมณ์
ให้ทำอยู่อย่างนี้จนกระทั่งลมเข้าก็รู้จัก ลมออกก็รู้จัก ให้รู้จักอยู่อย่างนั้นจนจิตสงบ หมดรำคาญ ไม่ฟุ้งซ่านไปไหน ยังไม่ต้องมีจุดหมายอะไร นี่แหละเบื้อแรกของการปฏิบัติ
...Continue Reading
Search